Kür 1 Gün 9

Bleomisin günü bugün. Erken kalktım gene, sanırım bu hep böyle olacak, ilaç alınacak günlerde 6.30'da kalkacağım. Doktora gittik, öncelikle kan vermem ve sonuçları görmeleri gerekliymiş, kan değerlerine bakarak tedaviyi erteleyip ertelememeleri gerektiğine karar veriyorlar. Bunu beklerken doktorumun yanına çıktım, mide bulantısı önleyici ilacım için yeni bir reçete yazdırıp göğsümde yaşadığım ağrıdan bahsettim. Reflü olabileceğini düşündü, belki de öyledir.

Tedavi gördüğüm hastanede kemoterapi, o günkü tedavinizin ne kadar süreceğine bakılmaksızın yatarak veriliyor, kemoterapi ünitesinde 6 yatak var, dolayısı ile tek seferde ancak o kadar hasta alabiliyorlar. Yatarak ilaç alırken televizyon falan izlemek her ne kadar keyifli olsa da, bugünkü gibi 30-40 dakikalık bir tedavi için bile boş yatak beklemek sinir bozabiliyor. Ben oturarak da alırım, yeter ki bir an önce verin şu ilacı da gideyim dediğinde de olmaz diyorlar.

Dediğim gibi, tedavinin 9 ve 16. günlerini oluşturan Bleomisin yarım saat kadar sürüyor. Öncelikle 100ml lik (5-10dk falan) bir serum içerisinde alerji önleyici çeşitli ilaçlar, ardından 15-20 dakika süren Bleomisin ve son olarak gene 5 dakika süren boş bir serum veriliyor, ardından eve yollanıyorsunuz. Bleomisin aynı gün ateş yapabiliyormuş, bende şu ana kadar yapmadı, ama tekrarlayayım ki akılda bulunsun.

Bunlar dışında aksiyonsuz bir gün oldu, zaten çok aksiyonlu bir hayatım olduğu söylenemez artık.

Kür 1 Gün 8

Tüm bu yazıların en büyük amacı daha önce söylediğim gibi beni aslında tanımayan, bu hastalığa yakalanmış ve bu süreçlerden geçecek insanlara yol göstermek. Buna yakalandıysanız muhtemelen gençsiniz, hatta üniversite okuyor olmanız büyük ihtimal. Benim gibi. Ben şu anda okulumun uzayan senesinin son dönemindeyim, yani buna yakalanmamış olsam bir üniversite öğrencisinin geçirebileceği en rahat dönemi geçiriyor olacaktım. Haftada tek bir gün dersim var, aynı zamanda bitirme tezimi yazmam gerekiyor.

Her pazartesi okula gitmem gerekiyor bu tek dersim için. Bugün de gittim haliyle. 2 saat sürmesi gereken dersimi hallettim, arkasından bir rapor yazmam gerekiyordu, arkadaşlarla otururken onu yazdım. Kantinde oturmak zor artık, sigara dumanı rahatsızlık veriyor. Arkadaşlar arasından bunu okuyanlar da şu cümleye iyi gülüyorlardır, ama öyle işte, bıraktık. 

Evden o kadar uzağa gittiğim ilk gün tedavi başlayalı beri, tek başıma kaldığım da ilk gün. Bir hayli iyi geldi biraz yalnızlık. Tam kararında. Ama kemoterapi etkilerini görmek için iyi oldu. Tüm gün dersin ardından tekrardan çalışmaya, ödev yapmaya veya eğlenmeye müsait bedenim toplam 4 saat okulda kaldığım şu gün sanki maraton koşmuş gibi yorgun. Daha 1 hafta olmadı, tüm kapasitem sıfırlanmış galiba. Evde tüm gün yatınca bunu hissedemiyorsunuz, dışarı çıkıp görmek gerekiyor.

Ayrıca baya lüks yaşamaya başladım. Toplu taşıma kullanmak kesinlikle tavsiye edilmiyor kemoterapi hastalarına. Daha benim için çok erken, bağışıklık sistemim muhtemelen sapasağlam duruyordur, ama gene de riske atmıyorum hiç bir şeyi. Taksi kullanıyorum ulaşımda, yani aslında günün en yorucu aktivitelerinden olan ulaşım da benim için çok rahat geçiyor. Sadece okulda bulunmak, derse girmek, yazı yazmak ve konuşmak yordu beni bu kadar. Çok garip.

Kür 1 Gün 7

Kemoterapi başladığından beri en zor gündü. Tüm gün çok garip bir halsizlikle sarılmış gibiydim. Sanki başımın iki yanından sıkıştırılıyormuşum gibi bir his. Bugün daha iyi geçer sandığımdan sabah da çıkıp bir alışveriş merkezine gittik, saçım falan dökülünce takayım diye şapka aldım. :) Orada başladı bu halsizlik, yumruk yemişim gibi vurdu, tüm gün de devam etti. Uyuyup uyanıyorsunuz, geçmiyor, artıyor adeta. Sinir bozucu hissiyatlardan. Ayrıca bulantı da vardı bugün, 5/10 diyebilirim genel olarak.

İki gündür akşamları göğüs kafesim sıkışıyor, ilkokulda "iman tahtası" olarak öğretilen göğüs kafesinin tam ortasındaki düz kemiğin tam altında, ki kalbe denk gelen bir nokta aşağı yukarı, bir ağrı hissediyorum. Konumu gereği korkutan bir ağrı, ama geçer sanırım. Doktorla kesinlikle konuşacağım tabi bu konuyla ilgili.

İlaçlar bitti, iki gün geçti üzerine, bugün bu kadar ağır vurmasını anlamadım açıkçası. Gerçekten garip iş bu tedavi, sağı solu belli olmuyor. :) Yarına umarım daha iyi olurum, okula gitmem lazım çünkü.

Kür 1 Gün 6

İlaçsız ilk gündü bugün. Sabah geç saate kadar uyumak, her ne kadar iki saatte bir tuvalete kalkmam gerekse de, gayet iyi geldi. Ama saat 8'e doğru uyandığımda garip bir baş dönmesi ve mide bulantısıyla karşılaştım, ama tekrar uyuyabildim. Baş dönmesi halen devam ediyor, bir hayli can sıkıcı aslında.

Dün yazmıştım, sabahtan damardan alacağım mide bulantısı önleyici ilaç olmadan ilk gün olacak bugün diye. Gerçekten etkisi fark edilir oldu, ama gene de çok rahatsız edici bir şey değil. Mide sıkıntılarını dert etmeyen birisi için çok rahat geçtiği söylenebilecek bir gün olabilirdi, ama benim için pek öyle değil açıkçası.

Şu ana kadar yorgunluğu en çok hissettiğim gün oldu. Tüm gün bilgisayar başındaydım her zamanki gibi, arada 1.5 saat kadar uyudum ama kafayı koysam sabaha kadar uyurum gibi geliyor. Ama bana yasak tabi öyle sabahlara kadar uyumalar, her gün belirli miktar su içmem lazım. :)

Benim gibi deneyimlerini anlatan herkesin defalarca söylediği bir öneri vardı, çıkın dışarı gezin, her gün az da olsa yürüyün diye. Bu güne kadar hiç yapmadım, bugün bir çıkacağım bakalım. Temiz hava iyi gelir herhalde, 5 gündür evdeyim, sıkıldım ister istemez.

Kür 1 Gün 5

İlk kürün yoğun programı bitti. Artık önümüzdeki iki hafta mümkünse hasta falan olmamaya çalışıp sadece salı günleri 1 saat bile sürmeyecek ilaçları almaya gideceğim. Artık son derece yorgun hissediyorum, ama dün de dediğim gibi, uyumak kolay değil, sürekli tuvalete kalkmam gerekiyor çünkü. Ama alışılır belki de.

Kabızlık sorun olabilir demişlerdi, mide bulantısını önleyen ilaçlar buna yol açıyormuş. Sorun oldu gerçekten, bugün o konuyla ilgili de bir ilaç aldım.

Tedaviye başlamadan önce yaparım diyordum da, unuttuğumu fark ettim. Ağız sağlığına özen göstermek gerekiyor. Her yemekten sonra gargara yapmak ve dişleri düzenli fırçalamak önemli. Kemoterapi dişlerinize zarar vermiyor, ama eğer bir sıkıntı çıkarsa, daha önceden var olan bir çürük falan ağrımaya başlarsa dolgu veya kanal tedavisi gibi işlemleri yapmak zor veya imkansız olabiliyor. Ayrıca kemoterapi ilaçları hızlı büyüyen ve yenilenen her hücreyi yok ettiği gibi ağız içerisindeki hücrelere de zarar veriyor, dolayısıyla dişlerden ziyade ağız içerisinde yaralar oluşabiliyormuş. Bunlar takdir edersiniz ki hem rahatsız edici, hem de özünde enfeksiyon oldukları için bağışıklık sisteminizin durumuna göre sizi belki de öldürebilecek kadar ciddi rahatsızlıklara yol açabilirlermiş. İyileşme şansı bu derece yüksek bir kanserle uğraşırken ağızda çıkan pamukçuktan ölmek gerçekten filmlere konu olurdu. :)

Yarın ilginç olacak, tedaviye başladığımdan beri ilk defa sabah uyku uyuyabileceğim tuvalete kalktıktan sonra tekrar yatabilirsem, ayrıca sabahları damardan verdikleri mide bulantısı önleyici ilacı almadan geçecek ilk gün olacak. Bakalım öğlen 13.30 da alacağım tek bir hap yeterli olacak mı?

Kür 1 Gün 4

Aynı süreç. Sabah 8 de kemoterapiye başladım, 11 gibi bitti. Bugün normalden birazcık uzun sürdü, çünkü damar yolunu el veya bilek bölgesinden ziyade dirsek içime (en sık kan alınan yer) açmalarını rica ettim. El üzerinde veya bilekte açtıklarında biraz can acıtıyor, ayrıca o bölgedeki damarlar bir hayli ince olduğundan pompa her ilaç pompaladığında yarattığı basınç rahatsız edici olabiliyor. Dirsek içine açılan damar yolunda da kolumdaki en ufak hareket pompada uyarı verdi, cihaz sürekli ötüp, içinde hava olduğunu söylüyor veya tıkanıklık uyarısı veriyor ve ilacı vermeyi kesiyordu. Bu nedenle işlemin yarısına doğru damar yolunu değiştirdik, dünkü gibi bileğe aldık ve pompa sıkıntı olmadan çalışmaya devam etti.

Eve gelince yemek yiyip biraz oturup yatıyorum, rutin oldu bu neredeyse. Uyumak gerçekten güç olmaya başladı. Çok fazla su içmem gerekiyor, bu nedenle saat başı tuvalete kalkıyorum. Rahatsız edici gerçekten.

Çok ilginç bir şekilde, halen rahatsız edici bir mide sıkıntım yok. Gerçekten şaşkınım bu konuda, en çok korktuğum şeydi açıkçası. Daha önümde 11 hafta var, ama böyle devam ederse her şey benim için daha kolay olacak sanırım. Farklı olarak, çok sık yemek yiyorum. Tanıyanlar bilir, zayıf biri zaten değilim, ama önümde çerez gibi bir şeyler olsa sürekli yiyorum. Ben iştahsızlık bekliyordum, biraz tersi çıktı. :)

Yarın ilk haftanın son günü, ilk kürümün son ağır uygulaması olacak. Her gün hastaneye gitmek sıkmaya başlamıştı, biraz ara vermek keyifli olacak.

Kür 1 Gün 3

Dünkü gibi, saat 8-11 arası aldım ilaçlarımı. Gün 3, aynı gün 1 gibi etoposid ve sisplatin den oluşuyor. Yan etkiler sanırım yavaştan etkilemeye başlıyor, bir hayli halsizim bugün. Midem hala iyi ama, çok şükür demek lazım. :)

Çok fazla su içmem gerekiyor, böbreklerim zarar görmesin diyeymiş. Günde 3 litreyi geçmemi istiyorlar. O kadar fazla sıvı alınca tuvalete de çok sık çıkıyor insan haliyle. Dolayısıyla gün içinde uyuklamak istersem o da zehir oluyor her yarım saatte veya saat başı uyanıp tuvalete gitmekten. Sanırım en güzeli sıvıları seri biçimde alıp, yatmadan 1 saat kadar önce sıvı almayı kesip erkenden yatağa girmek olacak.

Çok farklı bir gün değildi açıkçası, tek ilginç tarafı halsizliğim oldu, ama zaten beklenen bir şeydi bu da. Bu nedenle bugünki yazımı kısa tutuyorum. Gelişmeler olursa yarın detaylandırırım. Görüşmek üzere.

Kür 1 Gün 2

Gece 5 gibi tuvalete kalkmak için uyandım ve aynı zamanda mide bulantısıyla da orada tanıştık. Çok büyük değil, 10/10 derecelendirmesini doğrudan kusmak olarak nitelendirirsek, 3/10 falandı. Ama dün söyledim, gene söylüyorum, bulantıya karşı direncim gerçekten çok düşük, en son kusmam yaklaşık 15 sene önceydi, artık kusma eyleminin kendisi bile çok korkutucu geliyor. Yani bulantı konusunda beni referans alacak hastalar biraz hataya düşerler.

Dün bahsettiğim gibi, erkenden hastaneye gidip tedaviye başladım bugün. Öyle ki, içeri girdiğimizde kemoterapi bölümünün ışıkları dahi kapalıydı, içeride de tek bir hemşire vardı. Ama hiç sıkıntı olmadı, hemen başladık. Ben bugün salı olduğu için ve her salı Bleomisin alacağımı bildiğinden, bugün erken biter sanıyordum. Zira Bleomisin 30 dakika falan sürüyormuş. Ama bugün kürün ilk haftası içinde olduğumuzdan, 3 ilacı da birlikte verdiler, yani aslında normalden daha uzun sürdü. Gerçi çok erken gittiğimiz için dert değil.

Tedavi sırasında düne göre daha farklı (kötü yönde) hissettim bugün. Etoposid verilirken neredeyse sürekli uyudum, arada uyanıp telefonuma gelen mesajları falan cevapladım. Tedaviden sonra ise eve döndüğümden beri, yani yaklaşık 7-8 saattir sadece biraz yorgun hissediyorum. Henüz bir bulantı yok. Bulantının halen olmaması çok sevindirici olmasına rağmen, içimde "lan acaba işlemiyo mu bu tedavi" düşüncesi de yeşermiyor değil. Ama o kadar da değildir diyorum. Bulantı başladığında bu satırları yazan ellerime sayıp söverim herhalde.

Bugün damar yolumu sol elimin üzerinden açtılar. Sağ kolumdan damar bulmak çok kolay, sol kolumdan bir o kadar zor. Sağlak olduğum için, sağ koluma takılan damar yolu hareketlerimi bir hayli kısıtlıyor, sola taktırmak istediğimde de damar bulunamıyor. Elimin üzerinden yaptıkları uygulama da bir miktar acıttı açıkçası. Daha ilk kürün ikinci günündeyiz, zamanla bu damarlar küçülüp kaybolmaya başladıklarında ne yapacağız pek bilmiyorum açıkçası. Port taktırmak konusunda düşüncelere daldım. Bu kür böyle bir geçsin bakalım, belki ilerisi için düşünürüz.

Dediğim gibi, BEP kemoterapinin ilk iki günü şu ana kadar rahat geçiyor. Normal bir günkü kadar rahat mıyım, hayır. Ufak bir rahatsız hissetme ve 3/10 diyebileceğim bir yorgunluk mevcut. Ama onun dışında normal durumdayım. Sanırım haftasonuna yaklaştıkça  biraz daha kötüleşmeye başlarım.

Kür 1 Gün 1

Sabah 6.30 gibi kalkıp hafif bir kahvaltı yaparak hazırlanıp çok geç olmadan yola çıktık. Evime çok uzak değil hastane, 20 dakika falan sürüyor araba ile. Saat 8 civarı varabildik, kemoterapi ünitesine geçip ilaçları almaya başladığımda saat 09:30 civarıydı. Bugün biraz geç başladı her şey, ama bundan sonra saat 8 de doğrudan işleme başlamamız mümkün olacakmış. İyi haber aslında, ne kadar erken eve dönersem o kadar iyi sanırım.

İlk iş olarak kan verdim. Tümör belirteçlerine bakmamız gerekiyordu, zira tedavinin ilk günü ne seviyedeler bunu görerek tedavinin işleyişini ve yararlı olup olmadığını anlayabileceğiz. Kan verdikten sonra doktorumun yanına çıktım, kürün tamamı için tedavi planını, yani ilaçlarımın adını ve kiloma göre hesaplanmış miktarlarını ayarlayarak çıktılarını aldı ve beni kemoterapi ünitesine gönderdi.

Ben özel bir hastanede tedavi görüyorum, belki ilerleyen zamanlarda adını doktorumun adıyla birlikte yazarım. Meraklısı için belirtmekte fayda var, sanırım kanser tedavisi anlaşmalı özel hastanelerde de tamamen ücretsiz. Biz bir ücret ödemiyoruz, özel sigortamız da yok. Arada hastane şartlarından bahsederken ilginç gelen detaylar olursa, anlam vermek zor olmasın diye söylemek istedim. Kemoterapi ünitesine gitmemle birlikte beni "odama" aldılar. Oda denilen de, kapısı yerine bir perdesi olan, içeride benim için bir yatak, televizyon ve hasta masası ile refakatçim için bir koltuk var. Koca bir pencere var, dışarıyı izlemek keyifli. Tedavinin ilk haftası ilaçlar uzun sürede verildiği için sanırım böyle yataklı alana alıyorlar, ben de çoğu kişi gibi televizyondan veya internetten gördüğüm büyük rahat koltuklu bir kemoterapi bekliyordum. Ama yatak daha kötü değil kesinlikle.

Bugün BEP Kemoterapinin ilk günü. İlaç programı, ilk olarak mide bulantısı ve olası alerjileri engellemek için bir kısa serum, ardından yaklaşık 1 saat süren Etoposid, ardından yarım saatlik, böbrekleri korumak ve Sisplatin'e hazırlık amaçlı bir serum, ardından yarım saat süren Sisplatin ve arkasından 5 dakikalık kısa bir serum şeklinde. Tüm işlem 3 saat civarı sürdü. Okuduklarıma göre 5-6 saatlere varan kürler bekliyordum, böylesi açıkçası gayet iyi oldu. İlaçları alırken biraz uyku hali oldu, ama zaten yatakta olduğumu belirtmiştim, rahat rahat uyudum. Tek sıkıntı, ilaçları vücudunuza pompalayan pompanın her ilaç bittikten sonra yüksek sesle uyarı verip sizi uyandırması, siz de hemşireleri çağırarak ilacı değiştirtiyorsunuz. Kemoterapi özel odalarda değil kemoterapi ünitelerinde bir çok hastayla birlikte veriliyor, dolayısıyla öten tek pompa da sizinki olmuyor. Uyumak aslında o kadar da kolay değil yani. :)

İlaçlar verilirken ufak bir "Kemoterapi Eğitimi" aldım. Ne yapmalı, ne yapmamalı gibi, araştırmamı önceden yaptığım için söylenenlerin tamamına yakınını zaten biliyordum. Çok genel şeylerden bahsediliyor. Bağışıklık sisteminiz neredeyse yok olacağı için temizliğinize dikkat etmeniz lazım, saçınız dökülecek önceden kesseniz iyi olur vs. İlginç olarak, nar ve greyfurt yemek tamamen yasak. İlaçlarla etkileşime girip etkilerini düşürüyorlarmış.

Hastaneden çıktıktan beri 7 saate yakın süre geçti sanırım. Eve gelince mide bulantısı için ilacımı aldım. Önümüzdeki 10 gün boyunca her gün aynı saatte ve günde 1 tane alacağım şimdilik, umarım fazlasına ihtiyacım olmaz. Tanıyanlar bilirler, mide bulantısına toleransım sıfır, kusmak ise hayatta en korktuğum şeylerden biri. Daha ilk gün tabii ki, ama yazıların tüm amacı olan yan etkilerden henüz eser yok. Mide bulantısı veya yorgunluk kesinlikle hissetmiyorum henüz. Tabii ki bu durum günden güne kötüleşecektir, ama ilk gün beklediğimden iyi geçiyor diyebilirim. Tek bir yan etki yaşadım, önceleri okumuştum Sisplatin'in ağızda metalik bir tat bıraktığını, eve geldiğimde bir ufak kaşık yoğurt yemek istedim ve yutarken inanılmaz kötü bir tat aldım. Yediğimin yoğurt olduğunu görmemiş olsam anında kusabilirdim, gerçekten hoş değil. Bu kötü tat az önce yediğim akşam yemeğinde yoktu, ama geri geldiğinde de bu öğlenki biçimde gelirse gerçek anlamda işim zor. :)

Ne Noktadayım?

Durumumun bu güne kadarki özetini kısaca geçeyim:

18 Ocak'ta testis kanseri olduğum belirlendi, 22 Ocak'ta kısa bir ameliyat ile sol testisim alındı. Ameliyat 1-2 saat arası sürüyor, kasık bölgesinden 6-7 santimetrelik bir kesik açılıyor. Sonrasında 4-5 güne kadar ağrı hissedilebiliyor kesik ve etrafında, ama ameliyattan 3-4 saat sonra kalkıp yürüyebiliyorsunuz, bazı doktorlar ameliyat akşamı evinize gönderirken bazıları hastanede 1 gece kalmanızı uygun görüyor.

Ardından sizden çıkarılan parça patolojik incelemeye gönderiliyor. Buradaki amaç, çıkarılan parçada gerçekten kanser var mı, varsa da türü nedir bunu öğrenmek. Genel olarak konuşursak testis kanserinde seminom ve non-seminom olmak üzere iki tür ve bunların da alt kategorileri var. Bende çıkan tür, bu ikisi arasından kötüsü diye nitelendirebileceğimiz non-seminom.

Patoloji raporunu elde etmeniz 1-3 hafta arası sürebiliyor. Bunu beklerken bilgisayarlı tomografi veya PET çektiriyorsunuz. Bu iki yöntemden biri veya ikisini inceleyen doktorunuz, kanserinizin yayılma yapıp yapmadığını belirliyor. Testis kanseri genelde ilk olarak karındaki lenf bezlerine, oradan akciğer ve yukarısına yayılıyormuş.  Bende şu anda karnımda büyükçe (7cm) bir adet kitle var, bir kaç tane de küçük kitle var. Bunların büyüklüklerine ve yerlerine göre evreniz belirleniyor. Bununla ilgili döküman Türkçe olarak da pek çok yerde mevcut, o nedenle tekrarlamakta lüzum görmüyorum.

Testis kanseri tedavisi çok büyük bir başarı oranıyla ve neredeyse çok kesin kurallara uygun olarak yapılıyor. Non-seminom tür için genelde BEP adı verilen kemoterapi, evreye göre 1-5 kür tekrar ediliyor, ardından eğer ki gerekirse RPLND denilen bir ameliyat ile karındaki lenf bezleri alınıyor, veya hasta tedaviye cevap vermiyorsa başka yöntemler deneniyor. Bu başka yöntemleri henüz bilmiyorum, öğrenmek zorunda da kalmayacağımı umuyorum. :)

Tüm bunlardan sonra vücudunuzun neresinde, hangi hücre türünde ve kaçıncı evrede kanser olduğunuzu biliyor oluyorsunuz ve onkoloğunuz size tedavinizin nasıl olacağını anlatıyor. Ben kısaca özet geçeyim. Tedavinin adı BEP. Bleomisin, Etoposid ve Sisplatin adlı ilaçlar kullanılıyor. Her bir kür 21 gün sürüyor. 1-3-4-5. günler Etoposid ve Sisplatin, 2-9-16. günler Bleomisin alıyorsunuz.

Normal koşullar altında kemoterapi bittikten sonra iyileşmeniz gerekiyor. Şanssız iseniz ve tümörünüz halen büyük boyutta ise RPLND ameliyatını oluyorsunuz ki bu da biraz sıkıntılı bir ameliyat. Ben henüz araştırmalarımda RPLND ameliyatından sonra da iyileşmeyen kişilerin deneyimlerine rast gelemedim, ancak zaten tedavi oranı çok çok yüksek olan bir kanser türünde bu kadar da şanssız olmak sanırım ki bir hayli zor. Büyük konuşmamak lazım tabii ki. :)

Bu yazıları takip edecek veya belki de yazılışından sonraki yıllarda okuyacak olan hastalara ufak bir de notum olacak. Bana bir tedavi önerildi veya herhangi bir nedenden dolayı sürecim sizinkinden farklı işledi diye ortada bir yanlışlık olmasına gerek yok. Unutmayın ki doktorunuz mutlaka bu işi sizden ve benden iyi biliyor, aklınıza takılanları kendisine sorun, dediklerini de işin doğrusu olarak kabul edin.

Girizgâh

Merhaba,

Bir süre boyunca yazacağım yazıların ilki bu. Nedir bu, ne beklemeli, beklememeli gibi soruları cevaplandıracağım kısmetse.

Bir süre önce bana testis kanseri teşhisi konulduğunda kemoterapi sürecinden geçeceğimin farkındaydım. İsim olarak korkutucu, evet, bu nedenle ben de insanlar bu süreci nasıl geçirmiş diye araştırmalara başladım ve gördüm ki, Türkçe dilinde bu süreci paylaşmış kimse yok, okuduğum yabancı kaynaklardan esinlenerek ben de böyle ufak bir blog açıp kendi tecrübelerimi paylaşmaya ve ileride bu satırları okuyacak hastaların kafasında bir fikir oluşturmaya yardımcı olmaya karar verdim. Ayrıca sürekli nasıl geçiyor, iyi misin gibi soruları soracak eş dost da burayı takip edip bir takım cevaplara ulaşabilir.

Özetle ilerideki yazılarda okuyacaklarınız, mümkün olduğunca günlük olarak yazılmaya çalışılmış, gerekirse bir kaç resim ile desteklenmiş olarak tahminen 3 ay boyunca alacağım BEP Kemoterapi tedavisi sürecinde ve eğer gerekirse sonrasında alacağım ek tedavilerden önce ve sonra yaşadıklarımın özeti olacak. Süreç nasıl olacak açıkçası hiç bir fikrim yok, ancak burayı bir günlük gibi kullanıp içimi dökmektense nesnel sıkıntılardan bahsetmeye çalışacağım. Umarım faydalı olur, en azından beni meşgul tutacak bir eğlence olur.