Gece 5 gibi tuvalete kalkmak için uyandım ve aynı zamanda mide bulantısıyla da orada tanıştık. Çok büyük değil, 10/10 derecelendirmesini doğrudan kusmak olarak nitelendirirsek, 3/10 falandı. Ama dün söyledim, gene söylüyorum, bulantıya karşı direncim gerçekten çok düşük, en son kusmam yaklaşık 15 sene önceydi, artık kusma eyleminin kendisi bile çok korkutucu geliyor. Yani bulantı konusunda beni referans alacak hastalar biraz hataya düşerler.
Dün bahsettiğim gibi, erkenden hastaneye gidip tedaviye başladım bugün. Öyle ki, içeri girdiğimizde kemoterapi bölümünün ışıkları dahi kapalıydı, içeride de tek bir hemşire vardı. Ama hiç sıkıntı olmadı, hemen başladık. Ben bugün salı olduğu için ve her salı Bleomisin alacağımı bildiğinden, bugün erken biter sanıyordum. Zira Bleomisin 30 dakika falan sürüyormuş. Ama bugün kürün ilk haftası içinde olduğumuzdan, 3 ilacı da birlikte verdiler, yani aslında normalden daha uzun sürdü. Gerçi çok erken gittiğimiz için dert değil.
Tedavi sırasında düne göre daha farklı (kötü yönde) hissettim bugün. Etoposid verilirken neredeyse sürekli uyudum, arada uyanıp telefonuma gelen mesajları falan cevapladım. Tedaviden sonra ise eve döndüğümden beri, yani yaklaşık 7-8 saattir sadece biraz yorgun hissediyorum. Henüz bir bulantı yok. Bulantının halen olmaması çok sevindirici olmasına rağmen, içimde "lan acaba işlemiyo mu bu tedavi" düşüncesi de yeşermiyor değil. Ama o kadar da değildir diyorum. Bulantı başladığında bu satırları yazan ellerime sayıp söverim herhalde.
Bugün damar yolumu sol elimin üzerinden açtılar. Sağ kolumdan damar bulmak çok kolay, sol kolumdan bir o kadar zor. Sağlak olduğum için, sağ koluma takılan damar yolu hareketlerimi bir hayli kısıtlıyor, sola taktırmak istediğimde de damar bulunamıyor. Elimin üzerinden yaptıkları uygulama da bir miktar acıttı açıkçası. Daha ilk kürün ikinci günündeyiz, zamanla bu damarlar küçülüp kaybolmaya başladıklarında ne yapacağız pek bilmiyorum açıkçası. Port taktırmak konusunda düşüncelere daldım. Bu kür böyle bir geçsin bakalım, belki ilerisi için düşünürüz.
Dediğim gibi, BEP kemoterapinin ilk iki günü şu ana kadar rahat geçiyor. Normal bir günkü kadar rahat mıyım, hayır. Ufak bir rahatsız hissetme ve 3/10 diyebileceğim bir yorgunluk mevcut. Ama onun dışında normal durumdayım. Sanırım haftasonuna yaklaştıkça biraz daha kötüleşmeye başlarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder